Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015

[κεφ.9] Η συσσώρευση του κεφαλαίου και η εξαθλίωση του προλεταριάτου


1. Αναπαραγωγή είναι  η διαρκής ανανέωση, η αέναη επανάληψη του προτσές της παραγωγής. Απλή αναπαραγωγή θα πει ανανέωση της παραγωγής στις ίδιες διαστάσεις. Διευρυμένη αναπαραγωγή θα πει ανανέωση της παραγωγής με αυξημένες διαστάσεις. Για  τον καπιταλισμό είναι χαρακτηριστική η διευρυμένη αναπαραγωγή, που διακόπτεται από περιόδους κρίσεων, στις οποίες η παραγωγή πέφτει. Η διευρυμένη κεφαλαιοκρατική αναπαραγωγή αποτελεί διαρκή ανανέωση και βάθεμα των σχέσεων εκμετάλλευσης.

2. Στον καπιταλισμό η διευρυμένη αναπαραγωγή προϋποθέτει τη συσσώρευση κεφαλαίου. Συσσώρευση του κεφαλαίου είναι η προσθήκη μέρους της υπεραξίας στο κεφάλαιο, ή η μετατροπή υπεραξίας σε κεφάλαιο. Η κεφαλαιοκρατική συσσώρευση οδηγεί στην αύξηση  της οργανικής σύνθεσης του κεφαλαίου, δηλ. στη γρήγορη αύξηση του σταθερού κεφαλαίου  σε σύγκριση με το μεταβλητό κεφάλαιο. Στην  πορεία  της  κεφαλαιοκρατικής αναπαραγωγής συντελείται η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Η μεγάλη παραγωγή έχει αποφασιστικά πλεονεκτήματα απέναντι στη μικρή και χάρη σε αυτό το γεγονός οι μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις εκτοπίζουν και υποτάσσουν όχι μόνο τους μικροπαραγωγούς, μα και τις λιγότερο μεγάλες κεφαλαιοκρατικές επιχειρήσεις.



3. Με τη συσσώρευση του κεφαλαίου, με την αύξηση της οργανικής του σύνθεσης περιορίζεται σχετικά η ζήτηση εργατικών χεριών. Σχηματίζεται ο βιομηχανικός εφεδρικός στρατός των ανέργων. Το πλεόνασμα εργατικής δύναμης στην κεφαλαιοκρατική αγροτική οικονομία, που γεννιέται με την καταστροφή των βασικών μαζών της αγροτιάς, οδηγεί στη δημιουργία του αγροτικού υπερπληθυσμού. Ο γενικός νόμος της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης σημαίνει συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια μιας εκμεταλλεύτρια μειοψηφίας και αύξηση της αθλιότητας των εργαζομένων, δηλ. της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Στον καπιταλισμό η διευρυμένη αναπαραγωγή οδηγεί αναπόφευκτα στη σχετική και απόλυτη εξαθλίθωση της εργατικής τάξης. Σχετική εξαθλίωση είναι η πτώση του μεριδίου τηςνεργατικής τάξης στο εθνικό εισόδημα των κεφαλαιοκρατικών χωρών. Απόλυτη εξαθλίωση είναι η άμεση πτώση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης.

4. Η βασική αντίθεση του καπτιταλισμού είναι η αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα του προτσές της παραγωγής και στην ατομική κεφαλαιοκρατική μορφή ιδιοποίησης. Με την ανάπτυξη του καπιταλισμού η αντίθεση αυτή οξύνεται ολοένα και περισσότερο, βαθαίνουν οι ταξικοί ανταγωνισμοί ανάμεσα  στην εργατική τάξη και στο προλεταριάτο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου