Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

[κεφ.19] Ιστορική θέση του ιμπεριαλισμού


1. Ο ιμπεριαλισμός είναι ιδιαίτερο και τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού. Ο ιμπεριαλισμός είναι: α)μονοπωλιακός καπιταλισμός, β)καπιταλισμός που σαπίζει ή παρασιτικός καπιταλισμός, 3) καπιταλισμός που πεθαίνει, παραμονή της σοσιαλιστικής  επανάστασης.

2. Το σάπισμα και ο παρασιτισμός του καπιταλισμού βρίσκουν την έκφρασή τους στην παρεμπόδιση της τεχνικής προόδου και της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων από τα μονοπώλια, στη  μετατροπή μιας σειράς αστικών χωρών σε κράτη εισοδηματίες, που ζουν από την εκμετάλλευση των λαών των αποικιών και των εξαρτημένων χωρών, στο ξεφάντωμα του μιλιταρισμού, στο μεγάλωμα της παρασιτικής κατανάλωσης της αστικής τάξης, στην αντιδραστική εσωτερική και εξωτερική πολιτική  των ιμπεριαλιστικών κρατών, στην εξαγορά από την αστική τάξη των ιμπεριαλιστικών χωρών ενός ολιγάρισμου ανώτερου στρώματος της εργατικής τάξης. Το σάπισμα του καπιταλισμού δυναμώνει εξαιτερικά την εξαθλίωση της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων μαζών της αγροτιάς.



3. Αποτέλεσμα της δράσης του βασικού οικονομικού νόμου του σύγχρονου καπιταλισμού  είναι να οξύνονται πάρα πολύ οι τρεις βασικές αντιθέσεις του ιμπεριαλισμού:  α) η αντίθεση ανάμεσα στην εργασία και στο κεφάλαιο, β) η αντίθεση ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις  που παλεύουν για την επικράτηση και σε τελευταία ανάλυση για την παγκόσμια κυριαρχία, και γ) η αντίθεση ανάμεσα στις μητροπόλεις και στις αποικίες.
Ο ιμπεριαλισμός φέρνει το προλεταριάτο άμεσα μπροστά στη σοσιαλιστική επανάσταση.

4. Κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός είναι η υποταγή του κρατικού μηχανισμού στα κεφαλαιοκρατικά μονοπώλια με σκοπό την εξασφάλιση ανώτατων κερδών και την εδραίωση της κυριαρχίας της χρηματιστικής ολιγαρχίας.
Ο κρατικομονοπωλιακός  καπιταλισμός , που σημαίνει την ανώτατη βαθμίδα της κεφαλαιοκρατικής κοινωνικοποίησης της παραγωγής, φέρνει μαζί του την παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, της εξαθλίωσης και της καταστροφής των πλατιών εργαζόμενων μαζών.

5. Ο νόμος της ανισομετρίας στην οικονομική και πολιτική ανάπτυξη των κεφαλαιοκρατικών χωρών στην περίοδο του ιμπεριαλισμού εξασθενεί το ενιαίο μέτωπο του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Η ανισόμετρη ωρίμανση της επανάστασης  αποκλείει τη δυνατότητα της ταυτόχρονης νίκης του σοσιαλισμού σε όλες ή στις περισσότερες χώρες. Δημιουργείται η δυνατότητα να σπάσει η ιμπεριαλιστική αλυσίδα στον αδύνατο κρίκο της, η δυνατότητα να νικήσει η σοσιαλιστική επανάσταση αρχικά σε λίγες ή ακόμα και σε μια μόνο,χωριστά παρμένη, χώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου